Ἐναρκτήριος λόγος 3ου Διεθνοῦς Συνεδρίου

Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη»
3ο Διεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα «Κύπρος καὶ Ἅγιοι Τόποι»

Συνεδριακὸ Κέντρο Azia Resort, Πάφος Κύπρου
Κυριακὴ 10 Ὀκτωβρίου 2010

ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΤΟΥ Γ' ΕΙΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΗΣ Μ.Κ.Ο. «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ».

«Βαρνάβας δέ καί Σαῦλος ὑπέστρεψαν ἐξ Ἱερουσαλήμ πληρώσαντες τήν διακονίαν......Οὗτοι μέν οὖν ἐκπεμφθέντες ὑπό τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου κατῆλθον εἰς τήν Σελεύκειαν, ἐκεῖθεν δέ ἀπέπλευσαν εἰς Κύπρον. Διελθόντες δέ τήν νῆσον ἄχρι Πάφου .....(Πρ. 13, 4, 6)».

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κύπρου και Νέας Ιουστινιανής Κύριε Χρυσόστομε,

Ἐντιμότατε Κύριε Πέτρε Κυριακίδη,

Ἐλλογιμώτατοι κ. Καθηγηταί,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

Δόξαν καί Εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν τῷ ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ὅτι ἡ Μή Κυβερνητική Ὀργάνωσις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων «Ρωμηοσύνη» συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῇ πολυπαθεῖ Νήσῳ Κύπρῳ καί δή ἐν τῇ ἀρχαίᾳ ὑμῶν πόλει Πάφῳ. Καί τοῦτο, διά νά διαδηλώσωμεν ἀφ’ ἑνός μέν τήν ἐν Χριστῷ κοινωνίαν καί ἀγάπην τῶν Ἐκκλησιῶν Κύπρου καί Ἱεροσολύμων. Ἀφ’ ἑτέρου δέ νά ἐπισημάνωμεν τούς ἰσχύοντας ἁγιογραφικούς καί ἁγιοπατερικούς δεσμούς, μεταξύ Κύπρου καί Ἁγίων Τόπων, τούς διαχρονικῶς ἐπιμαρτυρουμένους ὑπό τῆς κοινῆς ἡμῶν ἱερᾶς τῶν Ἀποστόλων παραδόσεως.

Τά τέσσαρα κέρατα τοῦ Σταυροῦ τοῦ Γολγοθᾶ ἐπεκτεινόμενα ἐπί τῶν ὀρέων τῆς Κύπρου, καθιστοῦν αὐτήν καί τόν εὐσεβῆ λαόν ἀλλά καί τήν χαροποιόν ἀνάστασιν τοῦ καινοῦ καί κενοῦ, τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως Τάφου. Τοῦ Τάφου, ἐξ οὗ ἐπήγασεν ἡ ἐν Χριστῷ ζωοποιός καί ἑνοποιός δύναμις τῆς «Ρωμηοσύνης».

 Τούτου ἕνεκεν οἱ Ἅγιοι Τόποι μέ κέντρον τήν Ἱερουσαλήμ θέτουν τήν νῆσον Κύπρον ὑπό τήν ἐπιρροήν αὐτῶν, ἀναδεικνύοντες αὐτήν φορέα ὅλων τῶν ἐκφάνσεων τοῦ πολυ-πολιτισμικοῦ μεγέθους τῆς Ρωμηοσύνης, τοῦ ἐκδηλουμένου θρησκευτικῶς, κοινωνικῶς ἀλλά καί πολιτικῶς.

Λέγομεν καί πολιτικῶς, διότι τό κοινωνικοπολιτικόν καθεστώς τῆς Κύπρου, ὅπως προβάλλεται σήμερον, τελεῖ καί πάλιν ὑπό τήν ἄμεσον ἤ ἔμμεσον ἐπιρροήν τοῦ κοινωνικοπολιτικῶς καί ἐν προκειμένῳ θρησκευτικῶς διαμορφουμένου μελλοντικοῦ καθεστῶτος τῶν Ἁγίων Τόπων τῆς Ἱερουσαλήμ, τῆς ὁποίας Ἱερουσαλήμ τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον, τό γνωστόν ὡς «Ρούμ Ὀρθοντόξ» ἀποτελεῖ τήν Χριστιανικήν αὐτῆς καρδιάν, τήν συνυπάρχουσαν καί ἁρμονικῶς συλλειτουργοῦσαν μετά τῶν ἄλλων καρδιῶν αὐτῆς τοῦ Ἰσλάμ καί τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ.