Δέχθηκες τον ασπασμό

Μήτηρ Θεοχαρίτωτε, αγγέλων αγιωτέρα,
οσίων εγκαλλώπισμα, υπερενδοξωτέρα,
χαρά ειρήνη, χαρμονή, ουράνια ευωχία,
χάρμα ομμάτων, ένδοξε, Δέσποινα Παναγία.

Λύτρωσ' εμέ απ' τα δεινά, απ' τις δοκιμασίες,
την άχαρη ζωή μου, θερμές Σου ικεσίες,
στον Πλάστη το μοναδικό, ζήτησε ν' απαλύνη,
τη στενοχώρια της καρδιάς, τη θλίψη, την οδύνη.

Ζήτησε και τα πταίσματα, τα φοβερά, τα μαύρα,
που πλήγωσαν, που μάτωσαν, καρδιά μου αλγεινή.
Φύσηξε ζείδωρη πνοή, ήπια θεία αύρα
και χάρισε σε μένανε, χαρά παντοτινή.

Βρισκόσουν κατ' απ' το Σταυρό, που έπασχ' ο Υιός Σου
και θέριευε δριμύτατος, ο πόνος ο δικός Σου.
Η πλάση εδονείτο, με φοβερό σεισμό,
η καρδιά Σου ετιτρώσκετο, με λυγμικό σπασμό.

Ο ήλιος εκρύπτετο κι οι φαύλοι Ιουδαίοι,
έτυπτον στήθη αμαρτωλά, τρισάθλιοι Εβραίοι!
Ο Υιός Σου εδοκίμασε, το όξος, τη χολή,
ο άκακος, ο άμωμος, υπέφερε πολύ.

Εγνώρισε τους χλευασμούς, υπέμεινε τα πάθη,
σε μνήμα άδειο και κενό, ο Κύριος ετάφη.
Ενίκησε το θάνατο, ανέστη εκ νεκρών
και χάρισε τη δόξα Του στο γένος των βροτών.
Υπέραγνη Παντάνασσα, νεφέλη φωτεινή,
διώξε απ την καρδία μου, μια γεύση αλγεινή,
που άφησαν τα πάθη, που έπραξα εν βίω
και δώσε να κατατεθώ, εγώ εν χορώ αγίω.

Όταν ήρθε ο άγγελος για να Σου αναγγείλη,
πως μέλη Εσύ να γένης, Κυρία, Θεοτόκος,
και δέχτηκες τον ασπασμό από ουράνια χείλη,
γεννήθη από Σε Θεός, ετέχθη θείος τόκος.

Ένωσες Συ σαν γέφυρα, γη και ουρανό,
το χάσμα εγεφύρωσες, μ' Υιό Σου ποθεινό
που έθρεψες και έδωσες, εδώ σ αυτή τη γη,
τον Κύριο Χριστό μας, γεμάτο από στοργή.

Παρθένε Παμμακάριστε, ευλογημένη Κόρη,
αξίωσε να ανεβώ των αρετών τα όρη.
Δόξα, τιμή και κράτος, Σου πρέπουν εξαισίως,
ύμνους και εντεύξεις, Σου στέλνω εθελουσίως.

Πηγή Υλικού
Αρχιμ. Θεόκλητου Ι. Μπρούζη, Δοξαστικές και Ικετήριες Ωδές στην Υπεραγία Θεοτόκο, Σπερχειάδα Φεβρουάριος 2007

Επιλογή υλικού
Αικατερίνη Διαμαντοπούλου
Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων