ΦωνΗ βοΩντος… Αύγουστος γ΄, Νέαρχου Νεάρχου

«Ποτέ δε θα μπορούσα να πιστέψω πως η στενότητα μιας σπηλιάς μπορούσε να’ χει τόση ευρυχωρία…»

Γ. Ρίτσος

Ι

Της θάλασσας η βουή,

το γράμμα το λάθος,

ένα ψαράκι ψηλά που πετάει. 

Καλοκαίρι σε μύρισα

κι έλαμψα πάνω σε Ήλιους χαμένους

κι έκλαψα πάνω σε ανθρώπους καμένους.

ΙΙ

Της θάλασσας η βουή,

το γράμμα το λάθος,

ένα ψαράκι ψηλά που πετάει…

Καλοκαίρι δεν έφταιξες;

Οι όψεις των νεκρών βουβές

μέσα σε πέτρες κλείνονται.

Χρόνια περίμεναν τα πουλιά

ή την αλμύρα της θάλασσας

να δώσουν πνοή στ’ αγάλματα.

Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή «φωνΗ βοΩντος…», «Ο διΑ Χριστόν σαλΟς», Εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, του κ. Νέαρχου Νεάρχου, Λειτουργού του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου,  ο οποίος ευγενώς μας παραχώρησε την άδεια ανάρτησης στον ιστοχώρο της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» μέρους της ποιητικής του συλλογής. Στην ανάρτηση τηρούμε τον τρόπο γραφής και το χαρακτήρα των γραμμάτων του αυτούσιο. Εκφράζουμε τα συγχαρητήριά μας για τους υπέροχους καρπούς του πνευματικού του έργου.

Επιλογή υλικού

Αικατερίνη Διαμαντοπούλου,

Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων