«… Όσο περισσότερο ζει κανείς την κοσμική ζωή, τόσο περισσότερο άγχος κερδίζει. Μόνο κοντά το Χριστό κανείς ξεκουράζεται, γιατί ο άνθρωπος είναι πλασμένος για το Θεό! Εκεί το φυσικό του, να βρίσκεται με το Θεό…»
«… Ο Θεός παρακολουθεί την καρδιά μας και ελέγχει το περιεχόμενο της. Να εξετάζουμε συνεχώς τον εαυτό μας, να μετανοούμε για το παρελθόν και να φοβόμαστε τις αδυναμίες μας. Να μη χάνουμε όμως την ελπίδα της σωτηρίας μας…»
«… Εκείνος που αγωνίζεται πολύ καιρό και δε βλέπει πνευματική πρόοδο έχει υπερηφάνεια και εγωισμό. Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει πολλή ταπείνωση…»
«… Ποτέ να μην κατακρίνουμε. Όταν βλέπουμε κάποιον να πέφτει στην αμαρτία, να κλαίμε και να παρακαλάμε το Θεό να τον συγχωρέσει…»
«… Όταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα, μεγάλος καυγάς…»
«… Εκείνος που βοηθά τον πλησίον του, λαμβάνει βοήθεια από το Θεό. Εκείνος που κατηγορεί το συνάνθρωπο του με φθόνο, έχει κατήγορό του το Θεό..»
«… Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλον; Κανείς. Όλοι ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας για τον άλλον τίποτα. Γι αυτό θα δώσουμε λόγο. Γιατί ο Θεός που είναι όλος αγάπη δε θα μας συγχωρέσει αυτή την αδιαφορία για τον πλησίον μας…»
«… Ο άνθρωπος που κινείται από το συμφέρον του μόνο, είναι άχρηστος άνθρωπος…»
«… Μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Η αυτοπεποίθηση είναι μέγα εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Εμπιστοσύνη απόλυτη να έχουμε μόνο στο Θεό. Όταν εμείς εναποθέτουμε τα πάντα σε αυτόν, ο Θεός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει…»
«… Να ζείτε σε διαρκή δοξολογία και ευχαριστία προς το Θεό, διότι μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αχαριστία και μεγαλύτερος αμαρτωλός ο αχάριστος…»
«… Ο χρόνος μας δόθηκε από το Θεό για να κάνουμε καλή χρήση αυτού, αγωνιζόμενοι συνεχώς για τη σωτηρία της ψυχής μας…»
«… Ο Θεός μας δίνει πολλές ευκαιρίες για να κερδίσουμε τον Παράδεισο, αλλά εμείς αυτές τις ευκαιρίες δεν τις δεχόμαστε όλες, τις διώχνουμε. Εάν όσα οφείλει ο άνθρωπος τα ξεπλήρωσε σε αυτή τη ζωή, σώζεται…»
«… Ρίξτε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα σας στην προσευχή, γιατί αυτή μας κρατεί σε επαφή με το Θεό. Και η επαφή αυτή πρέπει να είναι συνεχής. Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής, είναι ανάγκη της ψυχής και δεν πρέπει να θεωρείται αγγαρεία. Η προσευχή για να ακουστεί από το Θεό πρέπει να γίνεται με ταπείνωση, με συναίσθηση βαθιά της αμαρτωλότητας μας, και είναι καρδιακή. Εάν, δεν είναι καρδιακή, δεν ωφελεί. Ο Θεός ακούει πάντοτε την προσευχή του ανθρώπου που είναι πνευματικά ανεβασμένος. Η μελέτη της Αγίας Γραφής βοηθάει πολύ την προσευχή, θερμαίνει την ψυχή και μεταφέρει τον προσευχόμενο σε ένα πνευματικό χώρο. Η προσευχή είναι ξεκούραση..»
«… Είτε προσευχόμαστε για τον εαυτό μας, είτε για τους άλλους η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή. Το πρόβλημα των άλλων να γίνεται και δικό μας πρόβλημα. Πρέπει να κάνετε προετοιμασία για την προσευχή. Να διαβάζετε ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο ή το Γεροντικό και μετά να προσεύχεσθε. Χρειάζεται μια προσπάθεια για να μεταφερθεί ο νους στο θείο χώρο. Η μελέτη μοιάζει με γλυφιντζούρι που μας δίνει ο Θεός για να μας οδηγήσει στα πνευματικότερα. Με τη μελέτη θερμαίνεται η ψυχή…»
«… Όταν εμείς αναθέτουμε τα πάντα σε Αυτόν, ο Θεός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει…»
«… Ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς « για να μας ξεσκονίζουν και να εξαγνίζεται έτσι η ψυχή μας με τις θλίψεις και τα κλάματα και να αναγκαζόμαστε να καταφεύγουμε στο Θεό για τη σωτηρία μας».
«… Οι κανόνες, όταν εφαρμόζονται χωρίς διάκριση γίνονται κανόνια…»
«… Η στοργή και η αγάπη των γονέων είναι απαραίτητα στοιχεία για την ψυχική ισορροπία των παιδιών. Σήμερα, υπάρχει έλλειψη στοργής και ενδιαφέροντος εκ μέρους των γονέων για τα παιδιά. Τους δίνουν χρήματα και τους κάνουν κακό. Τους παίρνουν μοτοσυκλέτες και πάνε και σκοτώνονται τα παιδιά. Δεν είναι η στοργή που έχουν ανάγκη τα παιδιά…»
«… Όποιος έχει χάρη Θεού θα του δοθεί κι άλλη κι όποιος έχει λίγη και την περιφρονεί θα του αφαιρεθεί κι αυτή. Η χάρη του Θεού δεν υπάρχει στους σημερινούς ανθρώπους, γιατί πετάνε και την λίγη που είχανε. Κι όταν φεύγει η χάρη, ορμούν όλοι οι δαίμονες μέσα στον άνθρωπο…»
«… Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της κι αυτοί που τρώνε το φαγητό της…»
«… Στην εποχή μας πλήθυναν δυστυχώς τα λόγια και τα βιβλία και λιγόστεψαν τα βιώματα, διότι επηρεάστηκαν οι άνθρωποι πάλι από το κοσμικό πνεύμα που επιδιώκει όλο τις ευκολίες και αποφεύγει το σωματικό πόνο. Αναπαύονται δηλαδή οι περισσότεροι από εμάς στο πολύ διάβασμα και στη λίγη ή καθόλου εφαρμογή. Θαυμάζουμε μόνο τους Αγίους Αθλητάς της Εκκλησίας μας χωρίς να καταλαβαίνουμε το πόσο κοπίασαν, διότι δεν κοπιάσαμε για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τον κόπο τους, για να τους αγαπήσουμε και να αγωνιστούμε από φιλότιμο να τους μιμηθούμε…»
«… Όταν διορθώσω εγώ τον εαυτό μου, διορθώνεται ένα κομμάτι της Εκκλησίας, οπότε μπορούμε να συνεννοηθούμε. Ένα είναι το Άγιο Πνεύμα. Τώρα οι άνθρωποι κάνουν πολλά πνεύματα. Δε μπορώ να καταλάβω…»
Επιλογή υλικού
Αικατερίνη Διαμαντοπούλου
Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Login
Υπενθύμιση κωδικού