Ἀπολυτίκιον, ἦχος γ΄
Μάρτυς πάνσεμνε, ἠγλαϊσμένε, καλλιπάρθενε ὡραία νύμφη,
Χριστοῦ τοῦ Λόγου, Μαρίνα πανεύφημε, τῆς παρθενίας τῷ κάλλει
λελάμπρυνσαι καὶ μαρτυρίου στεφάνῳ κεκόσμησαι.
Ὅν ἐκήρυξας Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Σε μια από τις παλαιότερες συνοικίες των Ιωαννίνων, την Καλούτσια, ο ενοριακός Ναός είναι αφιερωμένος στη Μεγαλομάρτυρα Αγία Μαρίνα. Την παλαιότερη πληροφορία που έχουμε για τον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας, είναι ότι κτίστηκε το έτος 1791.
Δε γνωρίζουμε αν παλαιότερα υπήρχε Ναός και καταστράφηκε, όπως επίσης δε γίνεται καμιά αναφορά Ναού Αγίας Μαρίνας στις προ του 1611 εκκλησίες των Ιωαννίνων.
Ο Ιερός Ναός της Αγίας Μαρίνας πυρπολήθηκε την 27 Αυγούστου του 1820, όταν τα σουλτανικά στρατεύματα πολιορκούσαν τα Ιωάννινα. Πυρπολήθηκε και πάλι το 1829. Ήταν ο ωραιότερος και λαμπρότερος από τους Ναούς των Ιωαννίνων, όπως αναφέρει ο Άγγλος περιηγητής των αρχών του 19ου αιώνα Χιουζ, ο οποίος και τον είχε επισκεφθεί.
Ο σημερινός Ναός ανεγέρθηκε με τη γενναιοδωρία των αδελφών Ζωσιμάδων το έτος 1852 και ιδιαίτερα του Νικόλαου Ζωσιμά. Είναι τρίκλιτη βασιλική, με έντονη την επίδραση από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιοχής. Είναι τρισυπόστατη. Διαιρείται σε τρία κλίτη με δύο κιονοστοιχίες και δέχεται άπλετο φως από τις δύο σειρές παραθύρων στη βόρεια και νότια πλευρά. Σε αυτές τις πλευρές του Ναού οι υπάρχουσες τοιχογραφίες δεν έχουν ενιαίο κύκλο θεμάτων, ούτε χρονολογία. Το υψηλό πέτρινο κωδωνοστάσιο τελείωσε το 1949.
Το 1999 στη νότια πλευρά, τυχαία, αποκαλύφθηκαν παραστάσεις, που ανήκουν στην πρώτη ιστόρηση του Ναού. Το τέμπλο είναι κατασκευασμένο από ξύλο, με ελαφρό σκάλισμα και επιχρυσώθηκε το 1900. Στο νότιο μέρος της αυλής υπάρχει ναϊδριο αφιερωμένο στο Νεομάρτυρα Αγ. Ιωάννη τον εξ Ιωαννίνων.
Βίος Αγίας Μαρίνας
Γεννήθηκε σε κάποια κώμη της Πισιδίας, στα μέρη της Αντιοχείας (Συρία) και μαρτύρησε στην Αντιόχεια το έτος 270 μ.Χ. Καταγόταν από γνωστή και σεβαστή οικογένεια. Ο πατέρας της ήταν ιερέας των ειδώλων. Την αγωγή της ανέλαβε μια τροφός, η οποία φαίνεται ότι ήταν κρυφή Χριστιανή. Έτσι γνώρισε το Χριστιανισμό.
Με γνήσιο φρόνημα, πνευματικά χαρίσματα και φυσική ομορφιά περιφρονούσε τα είδωλα. Όταν ο πατέρας της Αιδέσιος έμαθε ότι απέρριπτε τα είδωλα και έγινε Χριστιανή, τη μίσησε και την αποκλήρωσε. Τυχαία, μια μέρα την είδε ο Ολύμβριος, έπαρχος της Αντιοχείας, ο οποίος θαμπώθηκε από την ομορφιά της και ρώτησε το όνομά της και τι πιστεύει. Εκείνη με παρρησία απάντησε: «Μαρίνα καλούμαι, της Πισιδίας γέννημα και θρέμμα και του Κυρίου μου όνομα επικαλουμένη». Της υποσχέθηκε πλούτη, δόξα και επίσημα της ζήτησε να τον παντρευτεί, αρκεί να απέρριπτε τη χριστιανική της πίστη. Εκείνη έμεινε ανυποχώρητη στη θέση της και αγωνίστηκε με παρρησία για την πίστη της.
Έξαλλος εκείνος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά. Τη φυλάκισαν, την κρέμασαν από τα χέρια και ο δήμιος με σιδερένια νύχια έγδερνε και ξέσκιζε τη σάρκα της. Η ίδια παρέμεινε ακλόνητη στην πίστη της, χωρίς νερό και τροφή. Έγινε μέγας σεισμός και «ἰδοὺ ἐμβῆκεν ἀπὸ ἕν μέρος τῆς φυλακῆς εἰς δράκων, ὁ ὁποίος ἕρπων ἔκαμνε φοβερὸν συρισμόν καὶ ἐφάνη φωτὶα πέριξ τῆς Ἁγίας». Η Αγία Μαρίνα προσευχήθηκε θερμά στο Θεό. «Ὁ φοβερὸς δράκων μεταβληθείς, ἐφαίνετο ὡς μαῦρος τις σκύλος». Η Αγία Μαρίνα τον χτύπησε με σφυρί και τον σκότωσε. Τα φοβερά μαρτύρια συνεχίστηκαν ακατάπαυστα. Ο κόσμος άρχισε να τη συμπονά. Η Αγία Μαρίνα δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς και τα βασανιστήρια και τελικά την αποκεφάλισαν. Η μνήμη της τιμάται την 17 Ιουλίου.
Επιλογή υλικού
Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Login
Υπενθύμιση κωδικού