ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΗ» ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΕΡΓΟN ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.
Γρηγοριανόν (8-10-2009) / Ιουλιανόν ( 25-9-2009)
Τον παρελθόντα Αύγουστον, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ' εδέχθη την δημοσιογράφον της τοπικής Ελλαδικής εφημερίδος «Παναιτωλική». Εις αυτήν έδωσεν συνέντευξιν ο Μακαριώτατος δια την καιρίαν αποστολήν του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος εις την περιοχήν της Μέσης Ανατολής και κατ' επέκτασιν εις την οικουμένην. Η συνέντευξις αύτη εδημοσιεύθη την Πέμπτην, 8ην Οκτωβρίου 2009, εις την εφημερίδα «Παναιτωλική».
Γράφει η κ. Μαρίνα Καπελάκη:
«Ο Μακαριώτατος μάς μίλησε για τήν αποστολή του Πατριαρχείου, υποστηρίζοντας πως είναι καθαρά θρησκευτική και πνευματική,για το φιλανθρωπικό έργο, τις πρώτες δυσκολίες, που εκλήθη να αντιμετωπίση κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, την περιουσία του Πατριαρχείου, τα σχολεία και για την «συνύπαρξη» μέ τούς αραβικό, εβραϊκό και μουσουλμανικό κόσμο. Μία συνέντευξη πολύ ενδιαφέρουσα, αν λάβωμε υπόψη, ότι ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Θεόφιλος προτιμά την σιωπή και αποφεύγει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός» ...
Η ροή της συνομιλίας της κ. Μαρίνης Καπελάκη μετά του Μακαριωτάτου είχεν ως εξής:
κ. Μ. Καπελάκη: «Μακαριώτατε, να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία! Εδώ και τέσσερα χρόνια έχετε αναλάβει τα ηνία του Πατριαρχείου Ιεροσoλύμων. Υπό δύσκολες συνθήκες και η ανάληψη, αλλά και η συνέχεια του έργου σας. Ποιές ήταν οι πρώτες δυσκολίες που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε»;
Ο Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ': «Οι δυσκολίες είναι, ότι για πρώτη φορά στη μακραίωνα ιστορία του το Πατριαρχείο ευρέθη υπό τρεις πολιτειακές δικαιοδοσίες και εξουσίες, των οποίων πολιτειακών και κρατικών αυτών δυνάμεων και εξουσιών τα συμφέροντα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα. Και αυτή ήταν η δυσκολία του Πατριαρχείου, και της θέσεως του Πατριάρχου, διότι ξαφνικά το Πατριαρχείο ευρέθη στο επίκεντρο των πολιτικών διενέξεων, και όχι των τοπικών πολιτικών διενέξεων, αλλά διενέξεων πολιτικών, που αφορούν την Παγκόσμια Κοινότητα»!
Μ.Κ.: «Κάθε μέρα που ανατέλλει ποιά είναι η πρώτη σκέψη που τυραννάει το λογισμό σας»;
Ι.Θ.Γ': «Υπάρχουν, βέβαια, οι λογισμοί, αλλά στο χώρο της Εκκλησίας όλα λαμβάνουν μίαν άλλη διάσταση και το φρόνημα το δικό Μας πρέπει να κατευθύνεται και να κατεργάζεται από το εκκλησιαστικό φρόνημα και η σκέψις Μας είναι να επικαλούμεθα πάντοτε τη βοήθεια του Θεού και συγκεκριμένα του Ενσαρκωμένου Λόγου του Χριστού, διότι Αυτός, κατ' ουσίαν, είναι ο Πηδαλιούχος, ο Αρχηγός και ο Ηγέτης αυτού του Ιερού Καθιδρύματος, και αυτό το λέγω διότι έχει αποδειχθεί, ότι η παρουσία εδώ του Πατριαρχείου, η παρουσία της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, είναι ένα καθημερινό θαύμα».
Μ.Κ.: «Πώς είναι η συνύπαρξη με τα άλλα δόγματα»;
Ι.Θ.Γ': «Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ιερουσαλήμ είναι, ότι είναι πόλις καθεαυτό θρησκευτική και συνδέεται άρρηκτα με την Ιεράν Ιστορίαν και εδώ εκορυφώθη, εδώ έλαβε σάρκα και οστά, αλλά και εδώ πλέον θα τελειώση ο σκοπός της Ιεράς Ιστορίας. Και το Πατριαρχείο είναι η ενσάρκωσις της Ιστορίας της Ιερουσαλήμ και της Ιεράς Ιστορίας».
Μ.Κ.: «Ποιό είναι το φιλανθρωπικό έργο του Πατριαρχείου Ιεροσoλύμων»;
Ι.Θ.Γ': «Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων από τη φύση του είναι ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα και εδώ ακριβώς υπάρχει μία μεγάλη παρεξήγησις, διότι είναι ο φυσικός και πνευματικός κληρονόμος μιας πολυτίμου και ανεκτιμήτου πνευματικής αλλά και φυσικής κληρονομιάς. Βέβαια, η πνευματική κληρονομιά είναι αυτονόητη, αλλά η φυσική κληρονομιά του Πατριαρχείου δεν προβάλλεται, ούτε γίνεται κατανοητή και γνωστή, διότι παραθεωρείται το γεγονός ότι η ιστορία της Εκκλησίας των Ιεροσoλύμων, και γενικότερα η ιστορία της Ιερουσαλήμ, και των Αγίων Τόπων, αρχίζει να λαμβάνη νέα μορφή και να διαμορφώνεται ένα νέο πλέον πολιτικο-θρησκευτικό και κοινωνικό καθεστώς με την άφιξη εδώ των Αράβων Μουσουλμάνων, το 638 μ.Χ. Έκτοτε το πολιτικο-θρησκευτικό σκηνικό αλλάζει, διότι ο Πατριάρχης των Ιεροσολύμων αναδεικνύεται ταυτοχρόνως ο πνευματικός και ο εθνικός ηγέτης, δηλαδή, αναδεικνύεται ο ‘Εθνάρχης'. Αποχωρούν οι Βυζαντινοί, ο Αυτοκράτωρ Ηράκλειος και όλη αυτή η κληρονομιά, πνευματική και φυσική, τίθεται εις τας χείρας του Πατριάρχου των Ιεροσολύμων. Και όταν αναφερόμεθα σε φυσική κληρονομιά, εννοούμε τους μεγαλοπρεπείς ναούς, τους Κωνσταντινείους ναούς, τους ευκτηρίους οίκους, τα μοναστήρια, τα οποία έκτισαν και ανέδειξαν οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου μέχρι τον 7ο αιώνα, αλλά και μέχρι την εποχή των Σταυροφόρων και μετά ακόμα. Πάντα οι Βυζαντινοί ενδιαφέροντο».
«Κατ' αυτόν τόν τρόπο, το Πατριαρχείο απέκτησε μία μεγάλη φυσική κληρονομιά και περιουσία, η οποία επηυξήθη και συνεπώς αυτή η φυσική κληρονομιά του Πατριαρχείου είναι ιερά κληρονομιά. Και αυτό δυστυχώς παραθεωρείται και παραβλέπεται και δίδουν μιαν άλλη διάσταση στο Πατριαρχείο. Και αυτό είναι κάτι, το οποίο μας ενοχλεί ιδιαιτέρως, γιατί το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διαδραματίζει ρόλον καθαρά πνευματικόν και φιλανθρωπικόν».
«Σήμερα το δημογραφικό καθεστώς της Ιερουσαλήμ, δεν εννοώ πληθυσμιακά, εννοώ τοπογραφικά, εξαρτάται εν πολλοίς από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, δεδομένου ότι ένα μεγάλο τμήμα της παλαιάς πόλεως της Ιερουσαλήμ, και μάλιστα σημεία πολιτικής και στρατηγικής σημασίας, αποτελούν περιουσία του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων και το Πατριαρχείο ενεργεί και συνεχίζει την ιεραποστολή κατά τρόπο καθαρά φιλανθρωπικό».
Μ.Κ.: «Τι εννοείτε»;
Ι.Θ.Γ': «Όταν κανείς εισέρχεται στην παλαιά πόλη, από την Πύλη του Δαυΐδ και συνεχίζει για τόν Ναό της Αναστάσεως, διέρχεται από δρόμους που εκατέρωθεν υπάρχουν καταστήματα, τα οποία παραχωρούνται και ενοικιάζονται, άνευ διακρίσεως, σε χριστιανούς, μουσουλμάνους και άλλους και τα εισοδήματα του Πατριαρχείου είναι πενιχρότατα και συμβολικά. Κατόπιν, ένεκα της θέσεως του Πατριαρχείου, το οποίο κατέχει πολλά προσκυνήματα και μοναστήρια, και πολλά περιουσιακά στοιχεία γύρω απ' αυτό, δεν μπορεί να αναδείξη την περιουσία του η να την εκμεταλλευθεί, όπως σκέπτεται ο κοσμικός και οικονομικός νους, διότι οι περιουσίες αυτές, οι γαίες αυτές, είναι μεγάλης πολιτικής και στρατηγικής σημασίας, οπότε εδώ αντιλαμβάνεσθε σε τι δύσκολη θέση βρίσκεται το Πατριαρχείο. Διότι, εάν προβή σε οποιανδήποτε ενέργεια επενδυτική, αυτόματως αλλάζει το καθεστώς το πολιτικο-κοινωνικό».
Μ.Κ.: « ...Είναι ζήτημα καθαρών ισορροπιών! Υπό την κηδεμονία του Πατριαρχείου, υπάρχουν και σχολεία. Μιλώντας δε με διαφόρους εδώ παράγοντες, με ενημέρωσαν και για το πρόβλημα της βιωσιμότητάς τους, αφού δεν έχουν πολλούς μαθητές».
Ι.Θ.Γ': «Συμβαίνει το εξής: το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι από τις πρώτες Εκκλησίες, που είχε επενδύσει στον τομέα της Παιδείας, αλλά και της Κοινωνικής Προνοίας. Είναι γεγονός ιστορικά αποδεδειγμένο, και αναγνωρίζεται από τους πάντες, από μελέτες που έχουν γίνει και έρευνες, ότι τα πρώτα νοσοκομεία που υπήρξαν και τα πρώτα σχολεία ήταν από το Πατριαρχείο».
«Στόν τομέα της Παιδείας έχει επενδύσει πάρα πολύ το Πατριαρχείο και σήμερα έχει σχολεία, εντός του κράτους του Ισραήλ, στην Παλαιστινιακή Αυτονομία και στην Ιορδανία. Και στόν τομέα αυτό, το Πατριαρχείο έχει κάνει μεγάλα άλματα. Μέσω της Παιδείας συμβάλλει ακριβώς στην συνύπαρξη των θρησκευτικών οντοτήτων, αλλά και στην εκτόνωση του θρησκευτικού φανατισμού, δεδομένου ότι οι χριστιανοί είναι μειονότης στο χώρο της Αγίας Γης και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ως εκ τούτου, τα χριστιανικά σχολεία και τα σχολεία του Πατριαρχείου ιδιαιτέρως, φιλοξενούν, κατά το πλείστον, μαθητές, οι οποίοι δεν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αλλά είναι ετέρων θρησκευμάτων. Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συμβάλλη στην αλληλογνωριμία, αφ' ενός μεν των προσώπων, και αφ' ετέρου στην αλληλογνωριμία των θρησκευτικών πεποιθήσεων και συμβόλων ενός εκάστου. Και αυτό βέβαια αναγνωρίζεται από όλους, δεδομένου ότι το Πατριαρχείο έχει μιαν ιδιαίτερη σχέση με τον αραβικό ισλαμικό κόσμο, είναι η γέφυρα μεταξύ Δύσεως και Ανατολής»!
Μ.Κ.: «Οφείλω να παρατηρήσω ότι από τον ισλαμικό, αραβικό κόσμο διαπίστωσα μια αγάπη προς τους μοναχούς και τον Πατριάρχη, τον εκάστοτε Πατριάρχη....»
Ι.Θ.Γ': «Είναι γεγονός αυτό! Έχουμε κοινή ιστορία και αλληλογνωριζόμεθα και γι' αυτό κατορθώνουμε να επιβιώνουμε. Κατόπιν σε μας υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη, διότι η αποστολή του ‘μαύρου ράσου' είναι πολύ γνωστή, είναι ξεκάθαρη η αποστολή του Πατριαρχείου, δια μέσου των αιώνων, είναι καθαρά θρησκευτική και πνευματική. Δεν εξυπηρετεί, ούτε προάγει αλλότρια συμφέροντα, είτε αυτά είναι οικονομικά είτε πολιτικά η στρατιωτικά η οτιδήποτε. Εν αντιθέσει προς τους άλλους δυτικούς, χριστιανούς εννοώ, οι οποίοι είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με αυτό το στίγμα, που άφησαν στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, τούς Σταυροφόρους».
Μ.Κ.: «Μακαριώτατε, επισκέφθηκα μοναστήρια, που βρίσκονται σε καίριες στρατηγικές θέσεις και μοναχούς να φυλάνε Θερμοπύλες! Ανταμώθηκα με τις δυσκολίες, τις ανησυχίες τους, ένωσα την προσευχή μου μαζί τους, ώστε ο Μεγαλοδύναμος να τους χαρίζη υγιεία, αλλά μετά απ' αυτούς τι»;
«Ποιό είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στήν Ελλάδα; Η χώρα μας οφείλει να δώση ‘χέρι βοηθείας' προς το Πατριαρχείο σας και σε τούτη την αποστολή όλα τα Πατριαρχεία οφείλουν να συστρατευθούν και να ταχθούν στο πλευρό σας...».
Ι.Θ.Γ': «Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα πάντοτε ήταν και παραμένει η τροφός δύναμις για όλα τα Πατριαρχεία στη Μέση Ανατολή και για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Αυτό το ενδιαφέρον συνεχίζεται να εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως και νομίζω ότι πλέον έχει γίνει αντιληπτό ότι πολιτικώς η Ελλάδα έχει ένα προπύργιο στο χώρο της Μέσης Ανατολής και αυτό είναι το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων»!
Μ.Κ.: «Μια κουβέντα σε όσους έχουν επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους, αλλά και σε εκείνους, οι οποίοι δεν έχουν έρθει ακόμα εδώ».
Ι.Θ.Γ': «Τα Πανάγια Προσκυνήματα και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι τόπος ελπίδος, γιατί είναι ο τόπος της Αναστάσεως. Αυτό το οποίο δίδει δύναμη σε μας να συνεχίζωμε την αποστολή μας είναι, ότι ζούμε πάντοτε με το μήνυμα της Αναστάσεως. Και αυτή την εμπειρία, την οποία ζούμε εμείς εδώ, επί καθημερινής βάσεως, θα θέλαμε να την συμμερισθούν και οι συμπατριώτες μας, και ο τρόπος για να την συμμερισθούν είναι ακριβώς η προσκυνηματική τους επίσκεψη εδώ, εις τούς Αγίους Τόπους».
Μ.Κ.: «Να σας ευχαριστήσω και να σας ευχηθώ, ο Μεγαλοδύναμος να σας χαρίζη κουράγιο και δύναμη στη δύσκολη αποστολή σας !».
Ι.Θ.Γ': «Ευχαριστώ πάρα πολύ»...
Εκ της Αρχιγραμματείας
Login
Υπενθύμιση κωδικού