19/11/09 Η παρουσία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στη νεκρώσιμο ακολουθία του Μακαριστού Πατριάρχου της Σερβίας Κυρού Παύλου

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΜΕΤΕΧΕΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΑΥΤΟΥ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΠΙΤΩΛΙΑΔΟΣ κ. ΗΣΥΧΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ Π. ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΚΥΡΟΥ ΠΑΥΛΟΥ.

Γρηγοριανόν (19-11-2009) / Ιουλιανόν (6-11-2009).


Το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων δια των εκπροσώπων αυτού, Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου καί Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Μακαρίου, Πατριαρχικού Επιτρόπου εν Κατάρ μετέσχεν εις την εξόδιον ακολουθίαν του μακαριστού Πατριάρχου της Σερβίας κυρού Παύλου, την Πέμπτην, 19-11-2009. Ο Μητροπολίτης Ησύχιος εξεφώνησε την συλλυπητήριον προσφώνησιν της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου του Γ'επι τη εκδημία του Προκαθημένου της αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας ως εξής:

Μακαριώτατοι Πατριάρχαι και Πρόεδροι των Αγιωτάτων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών,
Ιερώτατε Αρχιεπίσκοπε Κετίγνης και Μητροπολίτα Μαυροβουνίου κ. Αμφιλόχιε, Τοποτηρητά του Πατριαρχικού Θρόνου της Εκκλησίας της Σερβίας,
Εξοχώτατε Πρόεδρε της Σερβίας, κ. Μπόρις Τάντιτς,
Πανιερώτατοι Μητροπολίται,
Σεβασμιωτάτοι Άγιοι Αρχιερείς,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Η είδησις της προς Κύριον εκδημίας του μακαριστού Πατριάρχου της Σερβίας κυρού Παύλου, αδελφού και συλλειτουργού Ημίν γενομένου, συνήγαγε τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών η εκπροσώπους Αυτών επί το αυτό εις την νεκρώσιμον ακολουθίαν Αυτού, ίνα εκπληρώσωσι εκκλησιαστικόν συλλυπητήριον χρέος προς την αδελφήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Σερβίας, αδελφικόν δε προσευχητήριον χρέος προς τον εκλιπόντα υπέρ αναπαύσεως της ψυχής Αυτού εν χώρα ζώντων μετά δικαίων και οσίων.

Αντιπροσωπευόμενοι εις την ακολουθίαν ταύτην υπό του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Μακαρίου, Πατριαρχικού Ημών Επιτρόπου εν Κατάρ, καθ' ότι κωλυόμεθα να παραστώμεν προσωπικώς, μετέχομεν νοερώς μετά πάντων υμών εις το μυστήριον του θανάτου, το οποίον επέφερεν εφ' ημάς η παράβασις του προπάτορος ημών, του παλαιού Αδάμ. Εις τούτο προσβλέπομεν ουχί ως μη έχοντες ελπίδα, αλλ' εν τω φωτί και τη δυνάμει του δια του θανάτου του σταυρού Αυτού νικήσαντος τον θάνατον, αναστάντος εκ νεκρών και αναστήσαντος την ανθρωπίνην ημών φύσιν, νέου Αδάμ, του Κυρίου ημών Ιησούν Χριστού.

Εις μίαν τοιαύτην ελπιδοφόρον ενατένισιν του θανάτου ενισχύει ημάς οπωσδήποτε η ανάμνησις της βιοτής του αγαπητού Ημίν και σεβαστού εν Κυρίω αποθανόντος νεκρού. Ούτος μαρτυρείται υπό της Εκκλησίας ως ζων παράδειγμα ανθρώπου χριστοφόρου, φέροντος εν Εαυτώ το μυστήριον του Χριστού σαρκωθέντος, σταυρωθέντος και αναστάντος. Το μυστήριον τούτο ηλλοίωσεν Αυτόν αλλοίωσιν ευπρεπεστάτην, ώστε να ενεργή εν τη σοφία του σταυρού του Χριστού, να ειρηνεύη εν Εαυτώ και μεταδίδη τοις πέριξ Αυτού εν τη απλότητι, πραότητι και μειλιχιότητι Αυτού, ειρήνην, να συνάπτη τα διεστώτα του έθνους Αυτού εν τη ενότητι της Ορθοδόξου αυτού παραδόσεως, της κληροδοτηθείσης αυτώ υπό των φωτιστών αυτού αυταδέλφων αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου.

Ο αείμνηστος Πατριάρχης Παύλος ηγίαζε και εζωοποίει Εαυτόν δια της καθ' ημέραν τελέσεως της θ. Ευχαριστίας και της μεταλήψεως του αχράντου Σώματος και του τιμίου Αίματος του Χριστού. Εν τη καταστάσει ταύτη της απαθείας και θεώσεως βιών, φθάσας εις πολιόν γήρας, εκλήθη υπό του Κυρίου εις τας αιωνίους Αυτού μονάς, ίνα απολαύση εν χαρά και αγαλλιάσει του φωτός του προσώπου Αυτού, καθ' ότι: «οι τα αγαθά ποιήσαντες, εκπορεύσονται εις ανάστασιν ζωής» (Ιω. 5,29) και «δίκαιος ευφρανθήσεται επί τω Κυρίω» (ψαλμ. 63(64), 10).

Εν τη ελπίδι, όθεν, και βεβαιότητι της αναστάσεως, προπέμπομεν τον αφιστάμενον αφ' ημών σωματικώς μόνον αδελφόν Ημών μακαριστόν Πατριάρχην Παύλον, ευχόμενοι Αυτώ μεν την πρόσωπον προς πρόσωπον απόλαυσιν των αιωνίων αγαθών, τη δε οσιακώς και πατερικώς υπ' Αυτού διαποιμανθείση αδελφή Ορθοδόξω Εκκλησία της Σερβίας δαψιλή την θείαν παραμυθίαν άνωθεν και πλούσιον τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος εις την εκλογήν νέου ποιμένος Αυτής, ανταξίου του προκατόχου Αυτού δια την εν Χριστώ διαποίμανσιν, ενότητα και σωτηρίαν του Σερβικού λαού.

Είη η μνήμη Αυτού αιωνία.