Την Παρασκευήν, 15ην /28ην Οκτωβρίου 2011, το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων εώρτασε την Εθνικήν Επέτειον της 28ης Οκτωβρίου 1940, εις μνήμην και τιμήν των αγωνισαμένων Ελλήνων κατά της βίας, της απανθρώπου ωμότητος και κατοχής και υπέρ της εδαφικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητος της Ελλάδος και της ελευθερίας ως υψίστου αναφαιρέτου αγαθού, δοθέντος υπό του Θεού εις τον άνθρωπον.
Ο εορτασμός του σημαντικωτάτου γεγονότος τούτου -σταθμού εις την νεώτερον ιστορίαν της Πατρίδος ημών, συμπεριέλαβε Δοξολογίαν εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως την 10.30 π.μ. της ως άνω ημέρας ως ευχαριστίαν εις τον Θεόν δια την χαρισθείσαν ημίν ελευθερίαν και ως δέησιν δια την ανάπαυσιν των ψυχών των πεσόντων αγωνιστών υπέρ της ελευθερίας ταύτης.
Της Δοξολογίας ταύτης εις το Καθολικόν του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τη συμπροσευχή των Αγιοταφιτών Αρχιερέων και Ιερομονάχων, τη παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Αθανασίου και των συνεργατών αυτού και τη συμμετοχή των μελών της Ελληνικής Παροικίας των Ιεροσολύμων και Αραβοφώνων του Ορθοδόξου ημών ποιμνίου.
Μετά την Δοξολογίαν εις την εν τω Πατριαρχείω δεξίωσιν ο Μακαριώτατος προσεφώνησε τους προσελθόντας δια της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:
«Εκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ιερώτατον επιτελούντες χρέος, επί τη εθνική επετείω της 28ης Οκτωβρίου 1940, καθ’ ην το ευσεβές Ελληνικόν ημών έθνος υπερησπίσατο μετ’ αυτοθυσίας την Εθνικήν αυτού ακεραιότητα κατήλθομεν μετά της γεραράς Αγιοταφιτικής ημών αδελφότητος εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Χριστού, ένθα ετελέσαμεν ευχαριστήριον δοξολογίαν τω Αγίω Τριαδικώ Θεώ. Προσέτι ανεπέμψαμεν ικετηρίους δεήσεις τω εκ νεκρών αναστάντι Χριστώ τω Θεώ ημών υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των υπέρ πίστεως και Πατρίδος ηρωϊκώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων εν τω ιερώ τούτω αγώνι πατέρων και αδελφών ημών.
Η σημερινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου του 1940 είναι γεγονός λίαν σημαντικόν δια την εποχήν μας, η οποία δοκιμάζεται από την άκαμπτον ορμήν της εκ της παγκοσμιοποιήσεως και διεθνούς οικονομικής κρίσεως απειλουμένης εθνικής θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητος, ατομικής τε και συλλογικής, λαών τε και εθνών.
Είναι δε σημαντική η σημερινή επέτειος, διότι το θείον αγαθόν της εθνικής ανεξαρτησίας και ελευθερίας, το οποίον ημείς απολαμβάνομεν οφείλεται εις τον υπέρ πίστεως και Πατρίδος αγώνα πεσόντων Πατέρων και αδελφών ημών κατά τον δαιμονιώδη πόλεμον του 1940.
Επισημαίνομεν δε τούτο, διότι εάν η μέχρι θανάτου θυσιαστική αντίστασις ήτο προς αίμα και σάρκα, η σύγχρονος ημών πάλη είναι «προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του αιώνος τούτου», ως λέγει ο σοφός Απόστολος Παύλος. (Εφ. 6,12).
Δεηθώμεν του Θεού Πατρός ημών, του Θεμένου εκάστω έθνει τας ιδίας οροθεσίας, όπως αναδείξη ημάς αξίους της ελευθερίας και αξίους της μνήμης και τιμής του αίματος των μαρτύρων της εποποιΐας του «ΟΧΙ», της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Υψώνοντες το ποτήριον Ημών είπωμεν:
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η ελευθερία!
Ζήτω το έπος του 1940! Χρόνια πολλά!».
Ο δε Γενικός Πρόξενος κ. Σωτήριος Αθανασίου δια του κάτωθι Μηνύματος του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος:
“Μακαριώτατε,
Σεβαστοί Πατέρες,
κυρίες και κύριοι,
Πέρασαν ήδη 71 χρόνια, από τότε που η Ελλάδα ανηφόριζε στο δρόμο του μεγαλείου, που έμεινε στη νεώτερη Ιστορία σαν «έπος του 40». Ήταν η πιο φωτεινή ώρα των νεότερων χρόνων, λίγα χρόνια μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας και μεσούσης μιας επονείδιστης δικτατορίας, που ξεδιάντροπα μιλούσε για τρίτο ελληνικό πολιτισμό πάνω στα ερείπια της δημοκρατίας, της δόξας της ελληνικής δημιουργίας, που η ίδια είχε δολοφονήσει την 4η Αυγούστου. Η επίθεση του ιταλικού φασισμού είχε όλα τα χαρακτηριστικά της αθλιότητας αυτής της ιδεολογίας. Ήταν πράξη προδοσίας, καθώς παραβίαζε τις κρατικές σχέσεις ομαλής γειτονιάς και συμβίωσης. Ήταν πράξη εσχάτης δειλίας, καθώς εκδηλώθηκε αιφνιδιαστικά, χωρίς καμμία προειδοποίηση και καλυπτόταν πίσω από εκδηλώσεις φιλίας και εμπιστοσύνης. Αυτά τα στοιχεία γιγάντωσαν την προσβολή που αισθάνθηκε όλος ο λαός. Άγγιζαν όχι μόνο το βαθύ αίσθημα της φιλοπατρίας τους, αλλά και το ρωμαίϊκο φιλότιμο, που είναι κάτι ξεχωριστό, μοναδικό και σε κάθε περίπτωση αδιαπραγμάτευτο.
Η απάντηση ήταν μεγαλειώδης και κατέπληξε τους πάντες. Στο ιταμό τελεσίγραφο, που ο Ιταλός πρεσβευτής επέδωσε στον Πρωθυπουργό, Ιωάννη Μεταξά, στις 4.30 το πρωϊ της 28ης Οκτωβρίου, η απάντηση ήταν «ΟΧΙ». Την είπε ομόθυμα ο ελληνικός λαός από κάθε γωνία της Ελλάδας. Την είπε η Ιστορία μας.
Ήταν ένα παράδοξο φαινόμενο: να βαδίζει ένας λαός με το «χαμόγελο στα χείλη» στον πόλεμο απέναντι σ’ έναν πολύ ισχυρότερο αντίπαλο, συγκριτικά άοπλος, αδύναμος, με ανοιχτά τεράστια κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, χωρίς ίχνος φόβου, με μια τεράστια θέληση να ταπεινώσει αυτόν που τόλμησε αυτήν τη θανάσιμη ύβρη και να νικήσει. Αυτό ξεπερνούσε τα σύνορα της λογικής, ήταν μια παράφορη εκτίναξη στα ύψη της θυσίας και έγινε από όλους και όλες, αυθόρμητα, ενστικτικά.
Το κεφάλαιο που άνοιξε με το έπος της Πίνδου και συνεχίστηκε με την Αντίσταση, αποτελεί μία από τις λαμπρότερες σελίδες της νεώτερης Ιστορίας μας.
Με την πάροδο των χρόνων, ζήσαμε μιαν άλλη εποχή. Τις μέρες της θαυμαστής κοινωνικής αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, της αγωνιστικής έξαρσης, τις αντικατέστησε μια συστηματική και «ενεργούμενη» ιδεολογία της ξέφρενης ατομικότητας, του καταναλωτισμού, της σχετικής αδιαφορίας για τα κοινά. Σήμερα όμως που η χώρα μας αντιμετωπίζει μία τεράστια εθνική κρίση, είναι νομίζω αναγκαιότητα να θυμηθούμε τις έννοιες της αλληλεγγύης, της συλλογικής δράσης και πάνω από όλα την υπερηφάνειά μας και τον πατριωτισμό μας. Την κρίση πρέπει να την ξεπεράσουμε και θα την ξεπεράσουμε, με εργατικότητα, με αποφασιστικότητα, με πίστη στο Έθνος και την Ορθοδοξία, με πίστη στις ανεξάντλητες δυνάμεις μας.
Οι γιορτασμοί της επετείου δεν έχουν νόημα όταν περιορίζονται σε θεαματικές τελετουργίες. Είναι ζωτική ανάγκη να βαθαίνουμε αδιάκοπα στο νόημα αυτού του μεγάλου αγώνα. Εκεί ξαναγεννήθηκε ο αληθινός πατριωτισμός, η σύνδεση του κοινωνικού προβλήματος με τα εθνικά. Η αδιαίρετη ενότητα της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της προόδου. Τα ιδανικά αυτά καλούμαστε σήμερα να υπηρετήσουμε, να ξαναβρούμε το βήμα μας, την αποφασιστικότητά μας, την πίστη μας στις δυνάμεις του λαού μας. Η χώρα μας πέρασε πολλές δύσκολες ώρες κατά τη διάρκεια της ιστορίας της. Και στο τέλος, βγήκε πάντα νικήτρια. Έτσι θα γίνει και σήμερα! Αρκεί να το πιστέψουμε και να αγωνισθούμε για αυτό το σκοπό.
Ζήτω το Έθνος! Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!”.
Πέραν του λειτουργικού τούτου εορτασμού, η Εθνική Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 ετιμήθη και δια σχολικού εορτασμού εις την Ιερατικήν Πατριαρχικήν Σχολήν επί του λόφου της Αγίας Σιών.
Τον ενδοσχολικήν εορτασμόν τούτον την 5.30μ.μ. της ιδίας ημέρας ετίμησαν με την παρουσίαν αυτών η Α.Θ.Μ. ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ο Γενικός Πρόξενος κ. Σωτήριος Αθανασίου και μέλη του Ελληνικού Γενικού Προξενείου Ιεροσολύμων, Αγιοταφίται Πατέρες, μοναχοί και μονάζουσαι, μέλη της Ελληνικής Παροικίας Ιεροσολύμων και ομάς Ελλήνων προσκυνητών εκ της Μονής του Αββά Γερασίμου προσελθόντων μετά του ηγουμένου αυτής Αρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου.
Ο εορτασμός συνίστατο εις τελετήν σεμνήν καλώς διωργανωμένην.
Αύτη περιείχεν σύντομον προλόγισιν του Σχολάρχου, οσιωτάτου μοναχού π. Φωτίου, ειδικότητος Φυσικού, τον πανηγυρικόν της ημέρας υπό του Πανεπιστημιακού καθηγητού δοκίμου κ. Νικολάου Ζέρβη, άσματα πατριωτικά, και ερμηνευθέντα δια μέλους- φωνής και μουσικών οργάνων, υπό την διεύθυνσιν του καθηγητού της Μουσικής και πρωτοψάλτου εις τον Ναόν της Αναστάσεως κ. Χαραλάμπους Βακάκη απαγγελίας άσματα πατριωτικά υπό των δέκα και οκτώ δοκίμων μαθητών της Σχολής, απαγγελίας ποιημάτων η αναγνώσεις κειμένων κορυφαίων Ελλήνων ποιητών και λογοτεχνών και προβολήν οπτικοακουστικού υλικού -ντοκυμαντέρ, την επιμέλειαν του οποίου είχον οι ίδιοι οι μαθηραί, με θέμα την Ιταλικήν και Γερμανικήν κατοχήν της Ελλάδος το 1940, τας κακουχίας των Ελλήνων, τας στερήσεις, τους θανάτους εκ της πείνης, τα θύματα εις τα μέτωπα του πολέμου την αγωνιστικότητα αυτών και καρτερίαν και ομοψυχίαν και την αποτίναξιν της αδίκου, σκληράς και απανθρώπου κατοχής.
Δι’ όλων τούτων διδάσκοντες και διδασκόμενοι, ομιλήσαντες καθηγηταί και δράσαντες επί της σκηνής μαθηταί εδημιούργησαν εις τας ψυχάς των προσκεκλημένων αισθήματα συγκινήσεως, εθνικής αυτοσυνειδησίας, αισιοδοξίας και ελπίδος δια την συνέχισιν της εθνικής ζωής ημών με τας αξίας και τα ιδανικά των προγόνων ημών, ίνα αξιοπρεπώς και επιτυχώς υπερβώμεν και την ενσκήψασαν εφ’ ημάς οικονομικήν κρίσιν.
Εις το τέλος της τελετής ο Μακαριώτατος επήνεσε τον Σχολάρχην, τους καθηγητάς και τους μαθητάς δια την επιτυχή διοργάνωσιν της τελετής, η οποία έφερε καρπούς συγκινήσεως και εθνικής υπερηφανείας εις τας ψυχάς όλων και υπεγράμμισε την σημασίαν της εν Χριστώ ελευθερίας δια την εθνικήν ημών ελευθερίαν και την συμβολήν του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων δια της προσευχής, αλλά και δια καταλλήλων εκκλησιαστικών ενεργειών και της παροχής υλικής βοηθείας εις την επιτυχή διεξαγωγήν του εθνικού αγώνος.
Ο Μακαριώτατος και ο Σχολάρχης ηυχαρίστησαν τον κ. Γενικόν δια την ηθικήν και έμπρακτον υλικήν αυτού συμπαράστασιν προς την Σχολήν.
Ο κ. Γενικός εξέφρασε την ικανοποίησιν αυτού δια τας θεατρικάς και μουσικάς επιτεύξεις και επιδόσεις των δοκίμων μαθητών και υπεγράμμισεν πως ο,τι επέτυχε το έθνος ημών εις τας δυσκόλους περιστάσεις της ιστορίας αυτού και δη κατά τον πόλεμον του 1940, το επέτυχε δια της συνεργασίας και της αλληλεγγύης. Και ότι δια της αλληλεγγύης και πάλιν σήμερον θα δυνηθώμεν οι Έλληνες να υπερβώμεν επιτυχώς την απειλούσαν ημάς οικονομικήν κρίσιν και εν προόδω και ευημερία να πορευθώμεν συμφώνως προς τας αξίας του ελληνικού πολιτισμού.
(Στο βίντεο που ακολουθεί παρατίθεται το σύνολο των εορτασμών της 28ης Οκτωβρίου εις το Πατριαρχείον, μεταξύ των οποίων και το μεγαλύτερο μέρος της σχολικής εκδηλώσεως).
Εκ της Αρχιγραμματείας
Η πρωτότυπη είδηση σε πολυτονική γραφή με τις συνοδευτικές φωτογραφίες και το video βρίσκεται στην Πύλη ειδησεογραφίας του Πατριαρχείου στον σύνδεσμο http://www.jp-newsgate.net/gr/2011/10/28/4503/
Login
Υπενθύμιση κωδικού