«Όλους τους πιστούς οφείλουμε να τους βλέπωμε σαν έναν, και να σκεφτώμαστε ότι στον καθένα από αυτούς είναι ο Χριστός. Και να έχωμε για τον καθένα τέτοια αγάπη, ώστε να είμαστε έτοιμοι να θυσιάσωμε για χάρη του και τη ζωή μας. Γιατί οφείλομε να μη λέμε ούτε να θεωρούμε κανένα άνθρωπο κακό, αλλά όλους να τους βλέπωμε ως καλούς.
Κι αν δης ένα αδελφό να ενοχλήται από πάθη να μην τον μισήσης αυτόν, μίσησε τα πάθη που τον πολεμούν. Κι αν τον δης να τυραννήται από επιθυμίες και συνήθειες προηγούμενων αμαρτιών, περισσότερο σπλαχνίσου τον, μη τυχόν δοκιμάσης και συ πειρασμό, αφού είσαι από υλικό που εύκολα γυρίζει από το καλό στο κακό.
Η αγάπη προς τον αδελφό σε προετοιμάζει να αγαπήσης περισσότερο το Θεό. Το μυστικό, λοιπόν, της αγάπης προς το Θεό είναι η αγάπη προς τον αδελφό. Γιατί, αν δεν αγαπάς τον αδελφό σου που τον βλέπεις, πως είναι δυνατό να αγαπάς το Θεό που δεν τον βλέπεις;
«Ὁ γάρ μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν ὅν ἐώρακε, τόν Θεόν ὅν οὐκ ἐώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;» (Α’ Ιω. 4.10)
Επιλογή υλικού
Αικατερίνη Διαμαντοπούλου
Θεολόγος ΜΑ - Φιλόλογος PhD Φιλοσοφίας