Τιμή στους Αγιοταφίτες

 

Τιμή στους Αγιοταφίτες

 

Δυο λέξεις με σεμνή χαρά
και ταπεινά σας γράφω,
για τις θυσίες της καρδιάς,
που νοιάζομαι να μάθω,
για την ψυχή του λιονταριού,
που δένει την ευθύνη,
σφιχτά με όρκο της ζωής,
όρθιοι να είστε πάντα εσείς
σε τούτη ‘δω τη δίνη.

Η μνήμη αιώνια να ηχεί
εκείνων που διαβήκαν,
με καρτερία, με υπομονή
τα πάντα υποστήκαν,
αλλά σε πείσμα των καιρών
με τόλμη αντισταθήκαν,
για να φυλάνε τα ιερά,
που τους εμπιστευθήκαν.

Τιμή και σέβας για εσάς,
που απλώνεστε στα χρόνια,
διασκορπισμένοι σαν πουλιά
στη Γάζα, στη Χεβρώνα.
Εσείς, που με πικρή ματιά
την όμορφη πατρίδα
αφήσατε και ήρθατε
απ' το Σινά ως τη Λύδα.
Στην αγκαλιά ιερής Σιών
τραφήκατε με μάννα,
έχοντας για παρηγοριά,
την Παναγιά σας μάνα.
Κρήτη και Πελοπόννησος,
Θράκη, Μακεδονία
όλες παιδιά χαρίσανε
στη πόλη την Αγία,
με ανδρεία που στηρίξανε
του γένους την αξία.

Είστ' Έλληνες, που δώσανε
στο κόσμο Του τα φώτα,
και ο Θεός εδιάλεξε
της γλώσσας τους τη ρότα,
παντού να μαρτυρήσουνε
την άρρητή Του δόξα.

Σας θέλησε στρατιώτες Του
στα μέρη που πατούσε,
στον τόπο που σταυρώθηκε,
στη γη μας όταν ζούσε.

Το φως της Αναστάσεως
σε εσάς εφανερώθη
και είστε εσείς οι εκλεκτοί,
στους ίσους μέσα οι πρώτοι.
Γύρω σας μύριες οι φυλές
περνούνε και θαυμάζουν,
για το πρωτείο που λάβατε,
φθονούνε και κομπιάζουν.
Κι όμως, κανείς δεν δείλιασε,
κανείς σας δεν φοβάται,
σ' όποιο σημείο κι αν βρεθεί,
όπου κι αν περπατάτε.

Η σκόνη της Ανατολής
στα ράσα ανεμίζει,
και τα μαλλιά λευκός χιονιάς
σιγά-σιγά ασπρίζει,
κι εσείς βαστάτε, πάντα εκεί
ακοίμητοι φρουροί μας,
άφθαρτοι φύλακες, πιστοί,
της πίστης της δικής μας.

Μένετε εκεί, όλοι μαζί
με χέρια ενωμένοι
κι η προσευχή μας είν΄ θερμή,
με δάκρυα ποτισμένη,
για να σας δίνει δύναμη,
κοντά Του να σταθείτε
και σ΄ ό,τι όρισε ο Θεός,
αντάξιοι να φανείτε.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ
βαθιά απ' την ψυχή μας,
που σαν τη νέα Κιβωτό
κρατάτε τη ζωή μας.
Με τον αγώνα τον καλό
φυλάτε Θερμοπύλες,
ίσκιοι σεπτοί που υψώνεστε
στων ουρανών τις Πύλες.

Δεν βρίσκω άλλο να σας πω,
δεν έχω λόγια τώρα,
για το Σταυρό που φέρετε,
στου Ισραήλ τη χώρα.
Στην οικουμένη ας ακουστεί,
στη σκέψη μας ας μείνει,
άγια τιμή σας δόθηκε,
που γίνηκε ευθύνη,
για όλη την αθάνατη,
δικιά μας Ρωμηοσύνη!

 Nάντια Αντωνοπούλου

  Πάτρα, Μάιος 2009

 




ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Powered by active³ CMS - 29/03/2024 5:22:48 μμ