Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων

Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων

Εἰς τὴν ἱστορίαν τῶν προσκυνημάτων τῆς Ἁγίας Γῆς, τὸ Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον παίζει πρωτεύοντα ρόλον. Ἡ σύστασίς του ἀνάγεται τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς. Συμφώνως πρὸς μαρτυρίας Ἀποστολικῶν συγγραφέων, πρῶτος ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων ἔγινε ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, ὁ ὁποῖος ἐσυστηματοποίησε τὴν θείαν λατρείαν εἰς τὸ ὑπερῶον τῆς Ἁγίας Σιών, συνέταξε εἰς τὴν ἑλληνικὴν τὴν πρώτην Θείαν λειτουργίαν καὶ συνέβαλε σημαντικῶς εἰς τὴν Ἀποστολικὴν Σύνοδον, ἥτις συνῆλθε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα περὶ τὸ 50-51, ἡ ὁποία διεκήρυξε τὴν αὐτοτέλειαν τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τὴν ἐλευθερίαν του ἐκ τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου. Ἡ καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ ὑπὸ τῶν Ρωμαίων τὸ 70 μ.Χ. εἶχε τραγικὰς ἐπιπτώσεις. Τὸ 251 εἰς τὸν διωγμὸν τῶν Χριστιανῶν ἐπὶ τοῦ Δεκίου, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς διωγμοὺς, οἱ ὁποῖοι ἠκολούθησαν ἕως τὸ 313, ὁ Χριστιανισμὸς προσέφερε πλῆθος μαρτύρων.

Ἀπὸ τὸν 4ον αἰώνα τὰ Ἱεροσόλυμα συγκεντρώνουν τὴν προσοχὴν τῶν βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐπανευρίσκει τὴν αἴγλην της καὶ τὴν ἀκτινοβολίαν της μὲ τὴν εὕρεσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Ἑλένην καὶ τὴν ἵδρυσιν μεγαλοπρεπῶν ναῶν εἰς τὰ Πανάγια προσκυνήματα.

Ἡ ἀνοικοδόμησις τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῶν ὑπολοίπων ἱερῶν κτισμάτων εἰς τὸν Γολγοθᾶν καὶ εἰς τὸ σημεῖον εὑρέσεως ἀναδεικνύουν τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς Πᾶν-χριστιανικὸν κέντρον. Ἐνδιαφέρον ἔδειξε καὶ ὁ αὐτοκράτωρ Ἡράκλειος, ὁ ὁποῖος μὲ τοὺς νικηφόρους πολέμους του ἐξεδίωξε τοὺς Πέρσας, ὕψωσε τὸν Τίμιον Σταυρὸν καὶ προχώρησε εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν τῶν ἱερῶν κτισμάτων. Περίφημος εἶναι ἡ Θεολογικὴ διδασκαλία τοῦ Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ.

Τὸ 1099 οἱ Σταυροφόροι εἰσέρχονται εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Οἱ Ἕλληνες μοναχοὶ παραγκωνίζονται. Τὸν 14ον αἰώνα Φραγκισκανοὶ κατορθώνουν νὰ διεισδύσουν εἰς τὰ προσκυνήματα. Ἡ παρακμὴ τοῦ Βυζαντίου καὶ ἡ ἅλωσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῶν Ὀθωμανῶν τὸ 1453 δυσχεραίνει περισσότερον τὴν θέσιν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Ἡ ἔντασις τοῦ ἀγῶνος ἐκόπασεν εἰς τὸ μέσον τοῦ 19ου αἰῶνος μὲ τὴν ὑπογραφὴν τῆς «Συνθήκης τῶν προσκυνημάτων» Status Quo.

Ὅλον τὸ δεύτερον ἥμισυ τοῦ 19ου αἰῶνος, τὸ Πατριαρχεῖον εἰσῆλθε εἰς μίαν λαμπρὰν περίοδον ἀνασυγκροτήσεως καὶ ἀναγεννήσεως. Ὅλος ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς κόσμος μὲ ἐπικεφαλῆς τὸ ἐλεύθερον πλέον Ἑλληνικὸν Κράτος συνέβαλε μὲ δωρεὰς καὶ πολλαπλὰς χρηματικὰς βοηθείας εἰς αὐτὸν τὸν ἀγῶνα τῆς ἀναδημιουργίας. Ἐξάλλου μοναχοὶ καὶ δωρηταί, μέλη τοῦ Πατριαρχείου, ἠγόρασαν ἐκτάσεις, ἔκτισαν ἐκκλησίας, ἀνηκαίνισαν καὶ ἐπανίδρυσαν τὰ ἐρειπωμένα μοναστήρια, δημιουργοῦντες ἔτσι τὴν ἀπαραίτητον οἰκονομικὴν βάσιν διὰ τὴν ὑπόστασιν τοῦ Πατριαρχείου. Σήμερον μὲ τὰς εὐθύνας, τὴν μακρόχρονον ἱστορίαν του καὶ τὴν τεραστίαν κληρονομίαν του ὑψώνεται φωτεινὸν καὶ ὑπερήφανον εἰς ὅλον τὸν Χριστιανικὸν κόσμον, γνωρίζον πῶς πρέπει νὰ συνεχίσῃ καὶ εἰς τὸ μέλλον τὸν ἱερὸν προορισμόν του.

 

Πηγή υλικού

Επίσημος Ιστοχώρος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων www.jerusalem-patriarchate.info

 

Επιλογή υλικού 

Αικατερίνη Διαμαντοπούλου

Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων




ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Powered by active³ CMS - 28/03/2024 8:45:46 μμ