Ό,τι για Σένα και αν πω,
μικρό θα είναι και λίγο,
λόγια φτωχά, σκέψεις απλές
μόνο μπορώ να σμίγω.
Κυρά, Ιεροσολυμίτισσα,
φιλάνθρωπε Μαρία,
τα χείλη μου μιλούν για Σε
με ανείπωτη λατρεία.
Σαν το καθάριο κρύσταλλο
η πάνσεπτη μορφή Σου,
μας συγκλονίζει μυστικά
η αύρα της πνοής Σου.
Από το βλέμμα Σου στοργή
κι αγάπη αναβλύζει,
σαν κύμα αγαλλίασης
την ύπαρξη αγγίζει.
Κυρίαρχη μα και γλυκιά
στα μάτια μας φαντάζεις
κι από τον ήλιο τ’ ουρανού,
πιο λαμπερή μας μοιάζεις.
Για σένα έκρινε ο Θεός,
ν’ αξίζεις τέτοια τύχη,
τον υιό Του τον Μονογενή
σφιχτά να ΄χεις στα στήθη.
Το σώμα Σου εδέχθηκες,
γέφυρα να το δώσεις,
για να διαβεί ο Πλάστης μας,
τον κόσμο μας να σώσει.
Στο κήπο της Γεσθημανής
που δάκρυσε ο υιός Σου,
διάλεξες να ‘ναι ο τόπος Σου
και το βασίλειό Σου.
Με ρίγος μέσα στη καρδιά,
από της γης τα πλάτη
οι άνθρωποι Σε προσκυνούν,
συγκίνηση γεμάτοι,
το έλεος γυρεύοντας,
για όπου έχουν φταίξει,
μεσίτρια να ‘σαι στο Χριστό,
για κάθε μια τους πράξη.
Στην οικουμένη ολόκληρη,
με ευλάβεια Σε τιμούνε
και με ονόματα πολλά,
Εσένα προσφωνούνε.
Προσωνυμίες Σου έδωσαν,
σεμνά να Σε στολίσουν,
την πολυευσπλαχνία Σου
με θέρμη να υμνήσουν.
Δέσποινα, την ασπίδα Σου
κοντά μας να αφήσεις
κι από την σκέπη Σου ποτέ,
μην μας εγκαταλείψεις.
Τους λογισμούς διόρθωσε,
τα σώματα άγνισέ τα
και τα σημάδια που πονούν,
με αγέρι σκόρπισέ τα.
Σε φοβερής Στυγός νερά,
με ορμή να μην συρθούμε,
και οι ψυχές μας σε άβυσσο
του σκότους, μη ριχθούνε.
Οι Άρπυιες των πειρασμών
με ό,τι κι αν μας τάξουν,
σε μέρη αιώνιου χαμού
μακριά μην μας αρπάξουν.
Μάνα Εσύ, που έκλαψες
το γιο Σου με πικρία
και η ρομφαία τη καρδιά
διαπέρασε με βία,
συμπόνεσε του κόσμου Σου
τις ταπεινές τις μάνες,
που τα παιδιά τους δέονται,
να τα φυλάς στις στράτες.
Σε πέλαγα που πλέουμε
ανέμων μανιασμένων,
ας είσαι φάρος φωτεινός,
Κυρία των Αγγέλων.
Εσύ, που έρχεσαι κρυφά
τα βράδια στο πλευρό μας,
για να κρατήσεις σιωπηλά
για λίγο το σταυρό μας,
στείλε μας για πυξίδα Σου
υπομονή κι ελπίδα,
να πορευθούμε στης ζωής
τα μακρινά ταξίδια.
Βασίλισσα των πάντων Συ,
τα σκήπτρα της ειρήνης
που ποθούμε, χάρισέ μας,
φλόγα ομόνοιας και χαράς
δώσ’ μας και φώτιζέ μας!