Η Ιερά Μονή της Σεϊδανάγιας στην Παλαιά Πόλη της Ιερουσαλήμ

Η Ιερά Μονή της Σεϊδανάγιας βρίσκεται στον Ορθόδοξο χριστιανικό  τομέα της Παλαιάς Πόλεως της Ιερουσαλήμ, αριστερά της Οδού του  Μαρτυρίου και πλησίον της Ιεράς Μονής του Αγίου  Χαραλάμπους.

Βρίσκεται δίπλα στην Ιερά Μονή  του  Αγίου  Ευθυμίου  του  Μεγάλου  και  είναι γυναικείο Μοναστήρι. Η Ιερά Μονή της Σεϊδανάγιας αποτελείται  από ένα συγκρότημα πολλών κτισμάτων (κελλίων), τα  οποία ανοίγουν  στην εσωτερική  αυλή. Το  Καθολικό της  Ιεράς Μονής, που βρίσκεται στο ανατολικό μέρος του συγκροτήματος, είναι  αφιερωμένο  στην  Υπαπαντή  του Κυρίου. Στις πηγές αναφέρεται και σαν Μοναστήρι της Αγίας Άννης ή Σεϊδανάγια (= της Αγίας Δεσποίνης). Μαρτυρείται δε ως γυναικεία Μονή.

Αναφέρει σχετικά  στο  Προσκυνητάριό  του  ο  Βενιαμίν  Ιωαννίδης: «Τὸ  τῆς  Ἁγίας  Ἄννης  Μοναστήριον  οἱ  ἐντόπιοι  χριστιανοὶ  μετέβαλον  εἰς  ἄλλην κλῆσιν Σεϊδανάγια καλέσαντες ἐκ  τινὸς μονῆς γυναικῶν  κειμένης  εἰς  τὰ  μέρη  τῆς  Δαμασκοῦ καὶ  αὐτῆς  οὕτω  Σεϊδανάγια  καλουμένη (δηλ. τῆς Ἁγίας Δεσποίνης). Ἡ δὲ αἰτία τῆς τοιαύτης κλήσεως, ἔχει  πατροπαραδότως μεταξὺ  τῶν  Ἱεροσολυμιτῶν  Ὀρθοδόξων  οὕτως: Εἰς  τὸ  ἐγγὺς τῆς Δαμασκοῦ ρηθὲν γυναικεῖον μοναστήριον Σεϊδανάγια, ἦν μικρὰ εἰκὼν τῆς Θεοτόκου,  θαυματουργός. Αὕτη  ἐν  μίᾳ  ἡμέρα  ἐκ  μὲν  τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου ἀφανὴς ἐγένετο, εὑρέθη δὲ ἐν τῷ ἐν  Ἱερουσαλὴμ μονυδρίῳ τούτῳ τῆς Ἁγίας Ἄννης, ἔκπαλαι  ὄντι  οἰκητήριον  μοναζουσῶν  ὀρθοδόξων. Εὑρέθη δὲ ἱσταμένη εἰς τὰ  βόρεια  τῆς  μονῆς  ταύτης  ὅπου  τανῦν.

Κατὰ δὲ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα ἐλθόντες διὰ προσκύνησιν τῶν Ἁγίων  Τόπων, Δαμασκηνοὶ ὀρθόδοξοι καὶ περιερχόμενοι τὰ Ἱερὰ  Προσκυνήματα εἶδον  καὶ  ἐγνώρισαν  τὴν  εἰκόνα,  ὅθεν  ἠθέλησαν  λαβεῖν  αὐτήν,  ἀλλὰ  αἱ τότε μονάζουσαι  ἀντέστησαν. Τέλος  οἱ  Δαμασκηνοὶ  ἀνέφερον  τοῦτο  τῷ  Ἱεροσολύμων  Πατριάρχῃ, ὅτι ἡ εἰκὼν πάντως ἐκλάπη ὑπὸ τινὸς  ἱεροσύλου  καὶ  ἠνέχθη  ἐνταῦθα. Ὁ δὲ Πατριάρχης προσέταξεν εὐθέως  ἐπιστραφῆναι τὴν εἰκόνα, ὅπου ἦν τὸ πρότερον, δηλ. εἰς τὸ ἐν τῇ  Δαμασκῷ Μοναστήριον τῶν Μοναζουσῶν. Παρέλαβον οὖν οἱ  Δαμασκηνοὶ  τὴν  εἰκόνα  καὶ  ἀπήρχοντο εἰς τὴν Δαμασκὸν καθ’ ὁδὸν  ὅμως ἡ εἰκὼν ἄφαντος ἐγένετο ἀπ’ αὐτῶν καὶ εὑρέθη ἐν τῇ ἐν  Ἱερουσαλὴμ  Μονῇ  ταύτη  ὅπου  καὶ  προλαβόντως  ἵστατο.

Τοῦτο δὲ συνέβη ὡς ἡ κοινὴ παράδοσις λέγει,  δίς,  ὅθεν  ἔμεινε  καὶ  μένει  ἡ εἰκὼν αὕτη εἰς ὃν ὀρᾶται τόπον. Καὶ  ἐκ  τούτου τοῦ  συμβάντος ἐκλήθη  καὶ τὸ μονύδριον τοῦτο ἀραβιστὶ «Σεϊδανάγια». 

Άλλες πληροφορίες για  την  Ιερά Μονή της Σεϊδανάγιας περιέχονται στο βιβλίο του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Τιμοθέου  Β΄ (Ιεροσόλυμα 1932), όπου  αναφέρεται ότι καλείτο Σεϊδανάγια από τους ντόπιους, οι οποίοι πίστευαν ότι εκεί βρέθηκε η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας, αφού μετακινήθηκε κατά θαυμαστό τρόπο από την Ιερά Μονή της  Παναγίας  Σεϊδανάγιας  στη Δαμασκό.

Επίσης  ο  Αρχιμανδρίτης  Κάλλιστος  Μηλιαράς  στο  έργο  του  «Οι  Άγιοι  Τόποι  εν  Παλαιστίνη  και  τά  επ’ αυτών  δίκαια  του  ελληνικού  έθνους» (Τόμος Β’ Ιεροσόλυμα 1933) αναφέρει  ότι ο Πατριάρχης  Άνθιμος  το  1775  ανακαίνισε  τρία  Μοναστήρια,  τα  οποία  κινδύνευαν  με  πτώση,  ήτοι  της Αγ. Αικατερίνης, του Αγίου Ευθυμίου και το της Θεοτόκου  Σεϊδανάγιας  καλούμενο.

Μπαίνοντας  κανείς  στην Ιερά Μονή  περνά  από  χαμηλή  εξωτερική  πύλη, η οποία φέρει την επιγραφή  «Ελληνορθόδοξον  Πατριαρχείον  Ιεροσολύμων - Ιερά Μονή  Σεϊδανάγιας»  και  τον  οδηγεί  στην  εσωτερική  αυλή διαμέσου στενού διαδρόμου. Στην αριστερή πλευρά υπάρχει  ευρύχωρη  στοά, η  οποία  οδηγεί  στον  κυρίως  Ναό,  το Καθολικό.

Ο Ιερός Ναός  είναι  τρίκλιτη  βασιλική  με  δύο  υπερμεγέθεις  κολόνες,  οι  οποίες  ενώνονται  με  τον  ανατολικό  και  δυτικό  τοίχο  με  αψίδες.  Έτσι  ο Ιερός Ναός χωρίζεται σε τρία κλίτη, τα  οποία αποτελούν  Παρεκκλήσια,  στο  μεν  βόρειο  κλίτος  προς  τιμήν  των  Αγίων  Πάντων,  στο νότιο προς τιμήν της Αγίας Άννης  και  της  Μητρός  της  Μαρίας  και  στο  κεντρικό  που  είναι  αφιερωμένο  στην  Υπαπαντή  του  Χριστού.

Στο δυτικό μέρος του Παρεκκλησίου της Αγίας Άννης υπάρχει  βαπτιστήριο  σε  σχήμα  σταυρού  όμοιο  με  τα  πρωτοχριστιανικά  βαπτιστήρια,  το  οποίο  κατασκευάσθηκε  με  πρωτοβουλία  του  τότε  Αρχιμανδρίτη  Αριστάρχου  το  1997.

Η Ιερά Μονή  λειτουργεί  ως  ιδιόρρυθμη  και  σήμερα  Ηγουμένη  είναι  η  Οσιωτάτη  Μοναχή Σεραφείμα.

 

 

Πηγή υλικού

Ραπτόπουλου Κλ. Ζαχαρίου, Θεολόγου – Ερευνητού, Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, Ιερά Μονή Σεϊδανάγιας στα Ιεροσόλυμα, Έκδοση Β΄ Επηυξημένη – βελτιωμένη, Αθήναι 2009, σ. 29-36

 

 

Επιλογή υλικού

Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων



Η θαυματουργή εικόνα της Σεϊδανάγιας από την Ιερά Μονή Σεϊδανάγιας στην Παλαιά Πόλη των Ιεροσολύμων


ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Powered by active³ CMS - 28/03/2024 6:41:52 μμ